Othello Hunter σε ακτίνες Χ


Για μια ακόμα χρονιά ο Ολυμπιακός φάνηκε πιστός στο ραντεβού του με έναν ακόμα undersized σέντερ από τα Ευρωπαικά γήπεδα αφού ο Οθέλο Χάντερ είναι ένας ακόμα κρίκος της αλυσίδας που ξεκίνησε με τους Κάιλ Χάινς, Τζόι Ντόρσει και συνεχίστηκε πέρσι με την απόκτηση του Μπράιαντ Ντάνστον.

Κοινός τόπος ότι όλοι αυτοί ήρθαν από Ευρωπαικές ομάδες, πιο πολλές ομοιότητες με την περίπτωση του Ντάνστον αφού και οι δύο ήρθαν από το Ιταλικό πρωτάθλημα, που έχει την ιδιότητα να γεννά καλούς σέντερς τα τελευταία χρόνια, έχοντας και ένα ακόμα κοινό ότι πάνε να κάνουν το ξεπέταγμα τους σχετικά αργά, έχοντας περάσει από μισή ντουζίνα ομάδες προηγουμένως.
Ένα ακόμα στοιχείο που ενώνει τους δυο παίχτες του Ολυμπιακού πλέον, είναι ότι ξαναπέρασαν από την Ελλάδα σε ομάδα που φορούσε κίτρινα.


Οι περιπλανήσεις του Χάντερ θα μπορούσαν να είναι θέμα αφιερώματος από μόνες τους, ο κάποτε φιναλίστ του NCAA με το Ohio State του Γκρεγκ Όντεν και του Μάικ Κόνλει κόντρα στους Gators των Αλ Χόρφορντ και Γιοακίμ Νοά (ο γιος του Γιανίκ με μητέρα ένα πάνεμορφο μοντέλο από τη Σουηδία...μπλά...μπλά...μπλά), που προσπάθησε να βρει θέση στο ΝΒΑ  και τους Χοκς αλλά κατέληξε στον Ηλυσιακό και την Κίνα. 
Το θέμα είναι ότι τα τελευταία χρόνια η καριέρα του Χάντερ είναι σε ανοδική πορεία με εμπειρίες σε καλά πρωταθλήματα, Ισπανικό-Ιταλικό και σύντομα Ελληνικό, σε ομάδες με μαθηματικά αυξανόμενο πρεστίζ, Βαγιαδολίδ- Σιένα- Ολυμπιακός.

Αυτό είναι ένα ζητούμενο για τον Ολυμπιακό τα τελευταία χρόνια. Μπορεί όμως ο Χάντερ να κάνει ξεπέταγμα σε κορυφαίο επίπεδο όπως έκαναν οι Ντάνστον, Λοτζέσκι ή πιο πίσω ο Κάιλ Χάινς;

Όπως οι περισσότεροι ψηλοί στο στυλ του, το ψωμί του Χάντερ στην επίθεση έρχεται από το pick and roll.
Τα βυθίσματά του είναι καλύτερα από ότι σκρινς του, δεν βοηθά και το κορμί του ίσως για αυτό, όμως έχει καλό έλεγχο του σώματός του όταν βρίσκεται στη κίνηση και αρκετά αξιόπιστα χέρια γιατί μετά τον Σεντ Σίμονς θα πρέπει να μην ξεχνάμε να το αναφέρουμε. 
( με την ευκαιρία το καλύτερο αντίhighlight βίντεο που έχει γεννηθεί ποτέ)
Επιστρέφοντας στον Χάντερ, έχει την ικανότητα να τελειώνει φάσεις αλλά δύο άλλα σημεία δείχνουν παίχτη με καλή αντίληψη.
Ένα, ότι μπορεί να τελειώσει σε δεύτερο χρόνο, δεν είναι ο σέντερ που θα πάει ευθεία και θα παρασύρει ότι βρει μπροστά του. Θα αλλάξει κατεύθυνση, θα προσποιηθεί αν χρειαστεί.
Και δύο, ότι ξέρει να βλέπει την αδύνατη πλευρά σε περίπτωση που η άμυνα κάνει περιστροφές.


Όταν δεν καρφώνει τη μπάλα, τα τελειώματά του δεν είναι ιδανικά.
Καρφώνει με τα δύο χέρια όμως αφήνει την μπάλα κυρίως με το δεξί. Λίγο άτσαλα πολλές φορές. 
Κάπως σκληρός στην επαφή του με το ταμπλό, αυτό πολλές φορές δημιουργεί παλικαρίσια καλάθια αλλά και μεγάλες αποτυχίες. 


Αν του έχει μείνει κάτι από τα χρόνια της προσπάθειας για το ΝΒΑ είναι η δουλειά που έριξε στο σουτ. Δεν τον λες καλό σουτέρ αλλά δύσκολα θα τον αφήσεις και μόνο του.
Υπάρχει σοβαρή περίπτωση να δούμε για πρώτη φορά μετά τον Τζος Πάουελ pick and pop από σέντερ, του αρέσει περισσότερο να σουτάρει από πλάγια μετά από side pick, αλλά ακόμα και από εκεί υπάρχουν φορές που αστοχεί οικτρά. 
Έχει release με ενδιαφέρον (που μου θυμίζει λίγο τον Χόρφορντ που αναφέραμε νωρίτερα) και αυτοπεποίθηση πάντως στο σουτ του, τελευταία κοιτάει να μεγαλώσει το range που απειλεί με κάποιες προσπάθειες τριών πόντων αλλά το 2/13 στη φετινή Ευρωλίγκα δείχνει περισσότερο θέληση παρά επιτυχία.
Βασικότερο όλων είναι να μεταφράσει τη δυνατότητα του να σουτάρει σε καλύτερα ποσοστά στις ελεύθερες βολές, μπορεί το περιφερειακό παιχνίδι της Σιένα να έκρυβε αυτή την αδυναμία με τον Χάντερ να πηγαίνει ελάχιστα στην γραμμή των προσωπικών αλλά στον Ολυμπιακό καλό είναι να μην έχουμε ξανά ρεσιτάλ αστοχίας.


Στο low post ο νέος σέντερ του Ολυμπιακού έχει αντικειμενικές δυσκολίες να αντιμετωπίσει, δεν είναι πολύ ψηλός, ούτε αρκετά δυνατός. 
Ταυτόχρονα η τεχνική του δεν τον βοηθάει για να φτιάξει και να τελειώσει με στυλ τις φάσεις. Αυτά είναι τα κακά νέα...
Τα καλά είναι ότι έχει εκρηκτικότητα για να τελειώσει φάσεις και αρκετά καλή αντίληψη για να βρει το κενό στην ποστ άμυνα, μπορεί να γυρίσει και από τις δυο πλευρές και να τελειώσει με δεξί ή αριστερό hook.
Το πιο ενδιαφέρον είναι ο τρόπος που χρησιμοποιεί το σουτ του όταν παίζει με πλάτη, θα τον δούμε αρκετές φορές να καταλήγει την κίνησή του με μικρά turnarounds που μοιάζουν κακές επιλογές στο μάτι αλλά τελικά αυτός είναι ο τρόπος του.
Συνολικά σαφώς δεν συνιστά μεγάλη απειλή σαν ποστ παίχτης αλλά αν τροφοδοτηθεί, κάλλιστα μπορεί να κάνει δουλίτσα ή να τιμωρήσει ειδικές περιπτώσεις, πχ. μισματς μετά από αλλαγές.



Η δεύτερη σημαντικότερη πηγή σκορ για τον Χάντερ (μετά το pick and roll ίσως) είναι τα επιθετικά ριμπάουντς.
Ένας από τους καλούς επιθετικούς ριμπάουντερ της περσινής Ευρωλίγκα, έπαιρνε 3.6 ανά 28 λεπτά συμμετοχής πέρσι, θα ανανεώσει επιθέσεις και θα σκοράρει. 
Στο Ιταλικό πρωτάθλημα η database του basketball.realgm.com τον δίνει πρώτο σε OR% μεταξύ όλων των θηρίων του πρωταθλήματος.
Περισσότερο ριμπάουντερ μόχθου και πάλης παρά ενστίκτου, θα παλέψει για τις φάσεις και θα κερδίσει πόντους από εκεί.



Καλά όλα αυτά αλλά ο Ολυμπιακός μάλλον δεν πήρε τον Χάντερ για το επιθετικό του ταλέντο...
Αμυντικά αυτό που τον χαρακτηρίζει είναι η ταχύτητά του, πολύ πάνω από το μέσο όρο για σέντερ.
Πέρσι η Σιένα άλλαξε αρκετές φορές τακτική κόντρα στο pick and roll πράγμα που μας δίνει τη δυνατότητα να τεστάρουμε τις επιδόσεις του νέου σε διαφορετικές συνθήκες.
Ο Χάντερ είναι αρκετά καλός στο flash & recover, βγαίνει πολύ γρήγορα πάνω στον ballhandler και οι επαναφορές του είναι κορυφαίες. Το πρόβλημα του είναι ότι δεν χρησιμοποιεί τα χέρια του πολύ καλά για να κλείσει τις passing lanes και να δυσκολέψει περισσότερο τις επιλογές του παίχτη που έχει τη μπάλα.
Σε flat αντιμετώπιση συναντά αντικειμενικά προβλήματα που ξεκινάνε στο μικρό του ύψος κάτι που σημαίνει ότι υπάρχει περίπτωση να βλέπει αρκετές φορές την πάσα να περνάει από πάνω του σαν UFO.
Πολλές φορές και οι τοποθετήσεις του δεν είναι οι καλύτερες, το συμπέρασμα είναι ότι δεν είναι ότι καλύτερο να τον αφήσεις να περιμένει. Τον αφήνεις να τρέξει, να παίξει πιο επιθετικά.


Σαν συνέπεια των παραπάνω νομίζω ότι το δυνατό του χαρτί είναι η άμυνα με αλλαγές.
Δεν είναι άψογος, δεν έχει την ωριμότητα του Κάιλ Χάινς για παράδειγμα.
Υπάρχουν περιπτώσεις που το footwork του έχει αστάθειες, που η τοποθέτηση του είναι προβληματική. Κάποιες φορές κολλάει πάνω στον παίχτη περισσότερο από όσο πρέπει.
Αλλά η γενικότερη εικόνα δείχνει ενθαρρυντικά σημάδια...
Έχει ταχύτητα να μαρκάρει οποιονδήποτε, χαμηλώνει πολύ καλά, χρειάζεται όμως καθοδήγηση ανάλογα με τον αντίπαλο, πότε δίνει ένα contested σουτ για παράδειγμα και πότε όχι.


Επειδή δεν μπορεί να τα έχουμε όλα στη ζωή, η ποστ άμυνα του Χάντερ είναι ένα ερωτηματικό.
Όχι γιατί δεν είναι καλή. Μπορεί άνετα να κάνει δουλειά κόντρα σε παίχτες του δικού του μεγέθους, ύψους και όγκου. Χρησιμοποιεί καλά το κορμί του, έχει εκρηκτικότητα, μακριά άκρα και τα κουτσοκαταφέρνει.
Αλλά δεν μπορεί να μαρκάρει παίχτες άλλων κυβικών, σε ύψος και όγκο, συνήθως προσπαθεί να αμυνθεί από μπροστά σε τέτοιες περιπτώσεις με τα αποτελέσματα να μην είναι και τα καλύτερα.


Φυσικά αυτό που μπορεί να κάνει με συνέπεια μέσα στο παιχνίδι ο Χάντερ είναι να δίνει ενέργεια και να έχει θετική επίδραση στην άμυνα. Αυτό πολλές φορές μεταφράζεται σε μπλοκς ιδιαίτερα όταν έρχεται βοήθεια στη φάση, αν και συνολικά δεν είναι μπλοκέρ επιπέδου Ντάνστον για παράδειγμα.
Ταυτόχρονα τα μακριά του άκρα (wingspan μετρημένο στα 7.3 όσο και ο Ντάνστον) του δίνουν την ευκαιρία να παρεμβάλλεται πάνω στη μπάλα συχνά, ένας τομέας που παίρνει πολύ βελτίωση ακόμα από την άλλη πλευρά.



Ο Χάντερ θα συμπληρώνει τον Μπράιαντ Ντάνστον στη γραμμή των σέντερς του Ολυμπιακού, ο Βασίλης Καββαδάς θα έρχεται από πίσω από ότι δείχνουν τα πράγματα μέχρι στιγμής. Αυτό δημιουργεί ένα rotation δύο παιχτών στη θέση ουσιαστικά.
Το ζήτημα εξαρχής ήταν ο παίχτης που θα ερχόταν να έχει τη δυνατότητα να συμπληρώνει τον Ντάνστον σε αυτά που δεν έχει.
Οι τάσεις ήταν δύο, ή παίχτης με ύψος που θα είχε οντότητα στο ποστ αμυντικά και επιθετικά, ή παίχτης με ταχύτητα και πόδια για καλύτερη pick and roll άμυνα. Κάποιον που να τα έχει και τα δύο πραγματικά δυσκολεύομαι να σκεφτώ.
Άρα έπρεπε να γίνει μια επιλογή.
Έχω την αίσθηση ότι ο Ολυμπιακός αποφάσισε σωστά στο τι παίχτη θέλει να πάρει, η ταχύτητα του Χάντερ θα χρειαστεί συχνότερα από τα υπόλοιπα.

Από την άλλη πλευρά, το ανησυχητικό από τη καραμπόλα Ποπς που έγινε Χάντερ είναι ότι ο Ολυμπιακός πήγε από έναν παίχτη κυρίως επιθετικό σε έναν κατά βάση αμυντικό. Αυτό δημιουργεί ανασφάλεια για την ακρίβεια του πλάνου.
Σε κάθε περίπτωση στο τέλος της ημέρας ο Ολυμπιακός πρέπει να είναι ευχαριστημένος από την τράμπα, όχι γιατί ο Χάντερ είναι τεχνικά καλύτερος από τον Ποπς, αλλά γιατί άλλαξε τον νουμεράκια Άγγλο με έναν παίχτη που από τη μία, έχει πολύ αγωνιστική νοοτροπία με ηγετικές ικανότητες και από την άλλη, κάνει δυο-τρία πραγματάκια που μπορούν να κάνουν την ομάδα καλύτερη.

Όμως για να βοηθήσει ο Χάντερ τον Ολυμπιακό να γίνει καλύτερος, θα πρέπει και ο Ολυμπιακός να βοηθήσει τον Αμερικάνο και αυτό προυποθέτει να υπάρχει γνώση στο τι ακριβώς έχει στα χέρια του. Για παράδειγμα η περσινή ομολογία του Μπαρτζώκα ότι έμαθε τις ποστ δυνατότητες του Ντάνσον μετά το μέσο της χρονιάς δεν δικαιολογείται.
Ο κόουτς του Ολυμπιακού έχει μια ευκαιρία να παίξει την άμυνα με την οποία εντελώς ξαφνικά επέλεξε να ζήσει ή να πεθάνει μαζί της στα κρίσιμα πέρσι (σειρές με Ρεάλ και Παναθηναικό), την άμυνα με αλλαγές στα σκρινς δηλαδή, αυτή τη φορά από την αρχή της σεζόν. 
Να τη δουλέψει και να την βελτιώσει αν τελικά νοιώθει ανετότερα μαζί της.
Η περσινή 2/2 θα είναι μια παρακινδυνευμένη δοκιμή με αυτούς τους σέντερς.

Την ίδια στιγμή ο Ολυμπιακός μπορεί να παρουσιάσει σχήματα με ενδιαφέρον, για παράδειγμα πέρσι είδαμε την hedge out άμυνα από το σέντερ μόνο και μόνο όταν ο Ντάνστον είχε κατέβει στο 4. Η δυνατότητα του Χάντερ να παίξει στο 4 μπορεί κάλλιστα να δώσει στον Ολυμπιακό τον παίχτη που θα έρθει από τη weakside και θα σκουπίσει γύρω από το καλάθι σε αυτή την άμυνα άρα να κάνει την άμυνα λειτουργική.

Ταυτόχρονα επιθετικά η αξιοποίηση του σουτ του Αμερικάνου θα πρέπει να είναι ένα ζητούμενο όχι μόνο γιατί αν βρεθούν οι κατάλληλες προυποθέσεις ο Χάντερ μπορεί να ευστοχήσει, αλλά γιατί η απειλή από τα 4-5 μέτρα μπορεί να ανοίξει χώρους για drive στους περιφερειακούς.

Όλα αυτά προυποθέτουν ο Ολυμπιακός να ξέρει ακριβώς τι παίχτη έχει στα χέρια του, τα περσινά παραδείγματα των Μπέγκιτς και Σερμαντίνι και η φετινή επιλογή του Ποπς δεν φέρνουν αισιόδοξα μηνύματα αλλά η διόρθωση των λαθών του παρελθόντος είναι απαραίτητη αν θέλουμε να δημιουργηθεί κάτι ωραίο την φετινή χρονιά.